Szczęście to pewien stan wewnętrzny. To umiejętność wewnętrznego cieszenia się swoim życiem nawet wtedy, kiedy na zewnątrz panuje chaos.

50% szczęścia jest determinowane przez nasze geny – czyli dziedziczymy od naszych przodków pewien temperament, cechy, które tworzą bazowy poziom szczęścia.

10% szczęścia dają nam okoliczności zewnętrzne – dobra ocena w szkole, poczucie atrakcyjności, wartościowy prezent. Zazwyczaj szczęście warunkowane zewnętrznymi czynnikami jest krótkotrwałe i dlatego badacze uważają, że oczekiwanie, że dzięki tym czynnikom staniemy się szczęśliwsi, jest błędem.

40% pochodzi z celowego działania. To, co myślimy i robimy, odpowiada za 40% szczęścia w naszym życiu. Tu istnieje największy potencjał do zmiany. Możemy dosłownie zaprogramować mózg na odczuwanie szczęścia, a nasze działania mogą wręcz zmienić ekspresję genów i dodatkowo spotęgować ten efekt.

Osoby szczęśliwe:

przeżywają więcej przyjemnych emocji,

lepiej radzą sobie z trudnymi emocjami i sytuacjami,

szybciej dochodzą do równowagi wewnętrznej po porażce,

czerpią więcej radości i mają więcej satysfakcji z tego co robią,

tworzą bardziej harmonijne związki i relacje,

osiągają lepsze rezultaty w tym co robią.

Dlatego warto być osobą szczęśliwą!

Dzięki wiedzy o mózgu możemy zmieniać jego „oprogramowanie” i zorientować go na odczuwanie szczęścia! Jednym z bazowych czynników przyczyniających się do większego odczuwania szczęścia jest – poczucie własnej wartości. Badania pokazują, że większość dorosłych ludzi narzeka raz na minutę w trakcie typowej rozmowy. Dzieci narzekają dużo mniej!

Narzekanie zaś, chociaż pozwala chwilowo poczuć się lepiej, negatywnie wpływa na nasz mózg, a tym samym jego pracę i zdrowie. Według badań naukowców z Uniwersytetu Stanforda narzekanie zmniejsza hipokamp – część mózgu odpowiedzialną m.in. za inteligencję, pamięć i relacje z innymi ludźmi.

Na szczęście jest sposób, który pozwala łatwo i szybko powstrzymać się od narzekania. Należy kultywować w sobie postawę wdzięczności.

Takie zachowanie redukuje poziom kortyzolu – hormonu stresu, który wydziela się, kiedy narzekamy. Naukowcy z Uniwersytetu Kalifornii, którzy badali „postawę wdzięczności”, zauważyli znaczną poprawę nastrojów i wzrost energii u osób, które codziennie pielęgnowały poczucie wdzięczności.

Wdzięczność przyczynia się również do wzrostu poczucia własnej wartości, czyli rozwija bazowy czynnik szczęścia w naszym życiu!

Bądźmy w takim razie wdzięczni, pamiętajmy, ze cały czas jesteśmy wartościowymi osobami i cieszmy się szczęściem w życiu!